17 sierpnia obchodzone jest w Kościele katolickim wspomnienie św. Jacka Odrowąża, pierwszego polskiego dominikanina, który habit dominikański przyjął z rąk św. Dominika Guzmana, założyciela zakonu. Życiorys św. Jacka obfitował w wydarzenia cudowne i heroiczne. Czy jednak we własnym kraju jest on powszechnie znany?

Wniebowstąpienie Najświętszej Maryi Panny. Magnificat. Komentarz - o. Norbert Oczkowski OP.

Przekonanie o tym, że Pan Jezus nie pozostawił ciała swojej Matki na ziemi, ale uczynił podobnym do swojego ciała w chwili zmartwychwstania i zabrał do nieba, było powszechnie wyznawane w Kościele od pierwszych wieków. Choć prawda ta stała się stała się dogmatem dopiero w 1950 r. Sensem tego święta jest przekazanie nam transcendentnej nadziei, że oto Maryja poprzedza nas w drodze do nieba, na którą każdy z nas jest powołany. Obchodzone 15 sierpnia Wniebowzięcie NMP to jedno ze świąt nakazanych, a wierni mają obowiązek udziału w Mszy św. Na Jasnej Górze ma wtedy miejsce szczyt pielgrzymkowy.

Opowieść o uciszeniu burzy należy do pierwotnego rdzenia tradycji, dlatego zanim została spisana po grecku, była przekazywana ustnie w języku hebrajskim lub aramejskim słuchaczom żydowskim w Izraelu – o tym, czym dla pierwszych słuchaczy była historia Jezusa uciszającego wody Jeziora Galilejskiego i jak mogła być przez nich interpretowana pisze w komentarzu na niedzielę 13 sierpnia dla Centrum Heschela KUL prof. Serge Ruzer, wykładowca na wydziale Religioznawstwa Porównawczego Hebrew University w Jerozolimie. 

Jezus chodzi po wodzie. Komentarz - ks. Marek Studenski.

Spokojna i cicha wieś Markowa przygotowuje się do uroczystej beatyfikacji rodziny Ulmów, która będzie wielkim wydarzeniem nie tylko dla regionu, ale też całej Polski. Bohaterstwo i miłość do bliźniego jaką okazała zwykła rodzina: Józef i Wiktoria Ulmowie wraz z 7 dzieci, w tym jednym nienarodzonym - jeszcze w łonie matki, może być inspiracją dla każdego z nas. Lokalny samorząd, zarząd województwa Podkarpackiego i organy państwowe czynią wiele starań, by historia rodziny Ulmów stała się znana wszystkim Polakom.

Przemienienie Jezusa na Górze. Niedzielne kazanie - o. Mirosław Wylęgała OP.

Czasami jest tak, że musimy udać się w daleką podróż, aby odkryć, że nasz prawdziwy skarb był cały czas tuż obok nas. Odnalezienie go wymaga jednak zaangażowania. Dla wierzących – Żydów i chrześcijan – skarb, którego szukamy, został ukryty w naszych sercach. Tym skarbem jest bliskość z Bogiem – pisze w komentarzu dla Centrum Heschela KUL dr Faydra Shapiro, dyrektor Izraelskiego Centrum Relacji Żydowsko-Chrześcijańskich, komentując Ewangelię z niedzieli 30 lipca.

Przypowieści o perle, skarbie i sieci. Niedzielne kazania - o. Krzysztof Pałys OP i ks. Marek Studenski.

Tego dnia nikt nie życzy sobie „dobrego” Tisza be Aw. W żydowskim roku dzień ten zajmuje niezwykle ważne miejsce. Dziś wieczorem rozpoczyna się Tisza be Aw (hebr. תשעה באב – dziewiąty dzień miesiąca Aw) – dzień wspomnienia zburzenia Pierwszej i Drugiej Świątyni Jerozolimskiej, dzień żałoby i ścisłego postu. O tym jak obchodzony jest on w Izraelu i jakie jest jego znaczenie mówi dla Centrum Heschela KUL korektor starożytnego języka hebrajskiego s. Eliana Kuryło CB, przełożona Wspólnoty Błogosławieństw w Emmaus-Nicopolis w Izraelu. Komentarz jest częścią cyklu, w którym omawiane są coroczne święta żydowskie.

26 lipca Kościół wspomina św. Annę i św. Joachima - matkę i ojca Maryi, babcię i dziadka Jezusa. Św. Anna jest patronką małżeństw, matek, wdów, piekarzy i żeglarzy. W ikonografii ukazywana jest najczęściej z córką lub jako tzw. św. Anna Samotrzecia – czyli z Maryją i małym Jezusem. Tak przedstawiali ją m.in. Wit Stwosz i Leonardo da Vinci.

Parabola o dobrym ziarnie i kąkolu podkreśla istnienie w świecie nie tylko moralnego dobra, ale także i zła. Zaczyn, zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie ma również znaczenie negatywne, to „kwas złości i przewrotności” (1 Kor 5,6-8), który należy usunąć. Dlatego dzisiejsze przypowieści są wezwaniem do radykalnej pracy nad sobą, a cierpliwości i miłosierdzia względem słabości drugiego człowieka – pisze ks. dr Zbigniew Grochowski w komentarzu dla Centrum Heschela KUL na niedzielę 23 lipca.

Przypowieść o pszenicy i chwaście. Komentarz - ks. Marek Studencki.

Na wyraźne życzenie Ojca Świętego Franciszka, Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, opublikowała 3 czerwca 2016 r., w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, dekret, w którym liturgiczny obchód św. Marii Magdaleny, dotąd wspomnienie obowiązkowe, został podniesiony do rangi święta. Poniżej przedstawiamy refleksję abp. Arthura Roche, prefekta Dykasterii ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.

Objawienia w Gietrzwałdzie to jedyne uznane przez Kościół objawienia Matki Bożej na ziemiach polskich. Świadectw na temat objawień jest jednak dużo więcej. Maryja ukazywała się świętym, królom, książętom i osobom duchownym ale i prostym ludziom – chłopom, rzemieślnikom a nawet przestępcom. Wśród widzących Matkę Bożą często były dzieci. Bywało, że wizji doznawały całe grupy ludzi, np. żołnierze w boju. Są też świadectwa mówiące o dziwnym zachowaniu zwierząt. Czy mogły one widzieć Maryję? W ciągu tysiąca lat na ziemiach polskich oraz dawnych Kresach Rzeczypospolitej odnotowano ponad 200 przypadków, w których ludzie mówili o nadzwyczajnych wydarzeniach związanych z obecnością Matki Bożej.

"Przypowieść o siewcy". Komentarz biblisty - ks. Paweł Rytel-Andrianik; kazanie - o. Dawid Grześkowiak OP.

W dniu 29 czerwca Kościół powszechny obchodzi uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Pierwszego z nich Jezus nazwał „Opoką" – skałą, drugiego zaś powołał na Apostoła Narodów. Obaj ponieśli śmierć męczeńską w Rzymie podczas prześladowań chrześcijan, rozpoczętych na rozkaz cesarza Nerona. Przed watykańską bazyliką ku czci pierwszego z nich znajdują się ich posągi: św. Piotr trzyma na nim w rękach klucze, św. Paweł – miecz. Wśród różnych podań i zwyczajów ich dotyczących wymienia się też ich związki z grzybami i grzybobraniem.

Uroczystość dwóch największych Apostołów – Piotra i Pawła Kościół obchodzi 29 czerwca. Św. Piotr był uczniem wybranym przez Jezusa do pełnienia posługi prymatu w Kościele. Gorliwość misyjna św. Pawła sprawiła, że bardzo wielu miejscach głosił Ewangelię i zakładał Kościoły. Zyskał miano „Apostoła Narodów”. Obaj przez swoje męczeństwo są związani z Rzymem.

Zdając sobie sprawę ze znaczenia Pięcioksięgu dla religii judaistycznej, Mateusz zamieścił w swojej Ewangelii pięć wielkich mów Jezusa. Odpowiadają one pięciu przełomowym momentom historii narodu wybranego. Dobra nowina o zbawieniu staje się nową Torą – Pięcioksięgiem, a Jezus nowym Mojżeszem – mówi w komentarzu dla Centrum Heschela KUL biblista ks. prof. zw. dr hab. Mariusz Rosik.

"Nie bójcie się!". Komentarz biblisty - ks. Paweł Rytel-Andrianik. Kazanie niedzielne - o. Krzysztof Pałys OP.