Celem destrukcyjnych igrzysk Tuska jest utworzenie europejskiego superpaństwa

Znaczna część polskiego społeczeństwa zachowuje się jak gotowane żaby. Na razie jest im ciepło, bo ogrzewa je gorąca atmosfera poniżania konserwatystów. Nie zauważają, że ten ogień nie zgaśnie, bo rewolucja będzie potrzebować kolejnych wrogów. Po PiS staną się nimi wszyscy, którzy nie myślą jak władza.
Donald Tusk Celem destrukcyjnych igrzysk Tuska jest utworzenie europejskiego superpaństwa
Donald Tusk / PAP/Radek Pietruszka

Jakkolwiek patetycznie to zabrzmi – jesteśmy na drodze do totalitaryzmu. Nie takiego, jaki stworzyli Stalin, Hitler, Mao Zedong czy Kim Ir Sen. Tamte systemy powstały w oparciu o dość jasne – choć złowieszcze i zbrodnicze – ideologie. Nowy totalitaryzm nie ma jednego systemu wartości. Opiera się raczej na kilku filarach: eliminacji religii z życia społecznego, zakwestionowania istnienia porządku wyższego niż ustanowił człowiek, afirmacji nienormalności, skrajnego indywidualizmu, niszczenia wspólnot i alienacji jednostek. Jego istotą i celem jest oczywiście kontrola każdego z osobna i społeczeństw jako całości, ale nie tylko za pomocą inwigilacji, lecz także przez dostarczanie odpowiedniej dawki emocji, które pozwalają zapomnieć o prawdziwych problemach dnia codziennego. Jak w „Jak być konserwatystą” pisał Roger Scruton: „Taki porządek polityczny nie stoi na fundamencie obowiązku ani umowy, lecz zabawy. Obywatele są trybikami jednej maszyny zabawy, tak jak mieszkańcy «Nowego wspaniałego świata» Huxleya. Ich uczucia są krótkotrwałe i nasycone przyjemnością; duch tragizmu całkowicie znika za horyzontem, a państwo kupuje sobie ich lojalność za pomocą stałych dostaw somy. W takim świecie konwersacja sprowadza się do uśmiechów i wspólnych zdjęć, krótkich ekscytacji pisków radości”. 

Czytaj także: Demokracja w odwrocie: tak wygląda Polska po niemal roku rządów Tuska

Dostarczanie radości

Oczywiście zmierzające do nowego totalitaryzmu rządy nie mają jeszcze w swoim arsenale środków – jak u Huxleya – tabletek, które stępiałyby prawdziwe pragnienia i odwodziły od myślenia. Dysponują jednak równie skutecznymi narzędziami, które ograniczają uczucia i zdolności krytycznego patrzenia na rzeczywistość. 

Kluczem do sukcesu rządzenia Donalda Tuska jest właśnie umiejętność dostarczania gawiedzi – także tej lepiej wykształconej – emocji, które wzbudzają nienawiść, radość czy obrzydzenie. Odebranie subwencji dla Prawa i Sprawiedliwości popiera – według sondażu IBRIS dla „Rzeczpospolitej” – 56 proc. badanych. Nie wiemy, jak dokładnie zostało zadane pytanie, ale wynik miał utwierdzić Polaków w przekonaniu, że decyzja PKW była słuszna, a przede wszystkim odpowiadała na zapotrzebowanie społeczne. 

Pewnie efekt byłby inny, gdyby spytano, czy wszystkie partie powinny być przez PKW traktowane równo? Albo czy obywatele zgadzają się na łamanie zasad demokracji? Albo czy dominacja jednej partii jest w Polsce do zaakceptowania? Albo wreszcie, czy PKW miała prawo łamać prawo, by odebrać subwencję PiS-owi?

To wszystko jednak nie ma znaczenia. Istotne są emocje. Nie prawda, racja, argumenty, przestrzeganie prawa i zwykła sprawiedliwość. Lud musi dostać swoje igrzyska. Pigułkę szczęścia polegającą na skupieniu nienawiści na jasno określonym wrogu. 

Podobnie jest z przetrzymywaniem w areszcie ks. Michała Olszewskiego i dwóch byłych urzędniczek Ministerstwa Sprawiedliwości, ze ściganiem Michała Kuczmierowskiego, Pawła Szopy czy wkroczeniem do domów organizatorów Marszu Niepodległości. Seans nienawiści musi trwać. 

Polska nie jest wyspą

To, co wyprawia Donald Tusk ze swoją ekipą, nie jest jednak polską specyfiką. To choroba, która drąży niemal cały świat zachodni. Spójrzmy na Kanadę. Słuszny i spontaniczny protest rolników został tam złamany nie za pomocą gazu łzawiącego i pałek, ale poprzez ograniczenie uczestnikom strajku dostępu do ich pieniędzy. Władza potrafiła zidentyfikować demonstrantów i zamrozić działanie ich kart płatniczych oraz możliwość wypłacania pieniędzy z banków. 

Stało się to oczywiście w imię wyższego celu, jakim jest dokończenie tęczowej, energetycznej czy klimatycznej rewolucji. Każdy, kto staje na jej drodze, jest traktowany jak wróg – będzie uznany za faszystę, przeciwnika wolności czy praworządności. 
W USA związane z liberałami sądy próbowały uniemożliwić startowanie w wyborach Donaldowi Trumpowi. Wcześniej tamtejsze prokuratury kierowały przeciwko niemu absurdalne akty oskarżenia, które miały podważyć zaufanie do kandydata Republikanów. Wszystko oczywiście w imię obrony wolności i praworządności. 

W Wielkiej Brytanii policja wyciąga z domów osoby, które w mediach społecznościowych krytykują politykę migracyjną oraz razem z muzułmańskimi bojówkami zwalczają protestujących przeciw niekontrolowanemu napływowi przybyszów z Afryki i Azji. 

W Niemczech służby specjalne preparują dowody przeciwko politykom rosnącej w siłę AfD. Choć formacja ta nie jest przyjacielem Polski, to jednak należy przyznać, że w Niemczech cieszy się rosnącym poparciem – znacznie większym niż macierzyste SPD kanclerza Olafa Scholza. Dlatego przed wyborami głośno mówiło się w Niemczech o delegalizacji AfD. Powodem miały być bliskie kontakty z Rosją, choć to właśnie były kanclerz Gerhard Schroeder, ciągle członek SPD, nadal pracuje dla Władimira Putina. 

W Hiszpanii, Holandii i Francji liberalno-lewicowe partie – podobnie jak w Polsce – otaczają wygrywające wybory ugrupowania konserwatywne kordonem sanitarnym. W ten sposób ignorują głosy i opinie znacznej części wyborów. 

Droga do superpaństwa 

Wyeliminowanie z politycznej gry formacji przywiązanych do państwa narodowego i samego pojęcia „naród” ma bardzo oczywisty powód – zmianę ustroju państw UE i samej Unii Europejskiej. Po serii sukcesów wyborczych partii prawicowych w wielu krajach Wspólnoty oraz po wyniku głosowania do Parlamentu Europejskiego brukselsko-francusko-niemiecka oligarchia zdaje sobie sprawę, że ma coraz mniej czasu na zrealizowanie swojego planu, czyli utworzenia federacji europejskich państw. Oczywiście pod przewodnictwem tandemu Berlin-Paryż.

Aby to przeforsować, konieczne jest przełamanie oporu ze strony konserwatystów pragnących zachować niepodległe państwa i demokrację w jej tradycyjnym znaczeniu. Dlatego dużą dozą naiwności wykazują się politycy polskiej prawicy oraz sam prezydent Andrzej Duda, którzy przekonują, że Komisja Europejska kieruje się hipokryzją, tolerując ostentacyjne łamanie prawa przez rząd Donalda Tuska, a podnosząc wcześniej larum przy o wiele mniej kontrowersyjnych działaniach rządów Beaty Szydło i Mateusza Morawieckiego. 

Bruksela nie wykazuje się obłudą, gdyż nie ma statusu sędziego rozstrzygającego o tym, kto ma rację w sporze między PiS i PO, ale jest stroną sporu. Nie tylko akceptuje, ale popiera działania obecnego rządu, gdyż wspólnym celem Ursuli von der Leyen i Donalda Tuska jest zniszczenie polskiej prawicy. 

Podobne procesy zachodzą w wielu innych krajach. Widzieliśmy to na przykład we Francji, gdzie najpierw brutalnie stłumiono bunt żółtych kamizelek, a po dobrym wyniku Zjednoczenia Narodowego w wyborach europejskich prezydent Emmanuel Macron natychmiast rozwiązał krajowy parlament i rozpisał nowe wybory. Ten ruch uchronił go przed niechybnym sukcesem wyborczym narodowców, gdyby wybory odbyły się w terminie. 

Nowoczesna wersja kołchozu

Do stworzenia Stanów Zjednoczonych Europy nie wystarczy jednak tylko przemoc, choćby instytucjonalna. Potrzebna jest namiastka nowego uniwersalizmu. Blok sowiecki miał marksizm, nazistowskie Niemcy rasizm, Imperium Brytyjskie miało nieść cywilizację mniej rozwiniętym, Stany Zjednoczone szerzą demokrację i amerykański styl życia. A co ma do zaproponowania Bruksela?

W bibliotece idei niewiele pozostało do wzięcia. Chrześcijaństwo zakłada ciągłość tradycji, więc jest głównym wrogiem. Komunizm, choć tkwi głęboko w sercach europejskiej oligarchii, mocno się jednak skompromitował. Jedynym wyjściem było więc odświeżenie idei Marksa i ubrania jej we współczesne szaty. Na przykład te zaproponowane przez Klausa Schwaba w „Czwartej rewolucji przemysłowej”, według której własność odejdzie w niebyt, gdyż pojedynczy człowiek nie będzie w stanie pozwolić sobie na coraz droższe technologie. Będzie zatem korzystał z dobrodziejstw rozwoju, ale nie będzie już posiadaczem, a jedynie klientem. 

Dzięki temu będziemy mogli uratować Ziemię przed spaleniem, które ma niechybnie nastąpić, jeśli zachowamy obecny model rozwoju gospodarczego. Europa ma więc uratować ludzkość przed zagładą. Może za wszystko będziemy płacić więcej, może staniemy się biedniejsi, ale za to przeżyjemy. 

Choć scenariusza, w którym zmiana polityki energetycznej w rzeczywistości zatrzymuje zmiany klimatycznie, nie potwierdzają nawet dokumenty zideologizowanej Organizacji Narodów Zjednoczonych, to Bruksela narzuca coraz ostrzejsze normy niszczące przemysł w Europie. Głównym celem nie jest samo ograniczenie produkcji, ale podporządkowanie sobie wszystkich – przedsiębiorców, pracowników, urzędników, naukowców czy mediów. 

Czytaj także: Demokracja? Grecy jej nie szanowali. Obecnie uczyniono z niej bożka

Dwa kataklizmy

Mamy więc do czynienia z kumulacją dwóch skrajnie niebezpiecznych zjawisk, które niszczą oparte na chrześcijaństwie demokrację i kapitalizm, czyli to, co zapewniło Zachodowi dobrobyt oraz dominację nad światem. Z jednej strony chodzi o podporządkowanie wszystkich dziedzin życia – od ekonomii przez edukację po tożsamość płciową – labilnemu systemowi wartości, którego zasady wyznacza wąska unijna oligarchia. Z drugiej natomiast – o próbę odebrania władzy państwom narodowym i przekazanie ich kompetencji do Brukseli. 

Skumulowanie obu procesów w Polsce pozwala Tuskowi łamać wszelkie zasady praworządności przy aplauzie Komisji Europejskiej, liberalnych mediów, naukowców czy amerykańskich Demokratów. Po przeciwnej stronie jest demokracja, która pierwszy raz od czasu sukcesów dwóch totalitaryzmów jest poważnie zagrożona. Dziś niewielu ma obrońców. 
 

Czytaj także: „Ty j***** pisiorze”. Oskar Szafarowicz zaatakowany


 

POLECANE
Nie żyje ceniony aktor i fotograf Wiadomości
Nie żyje ceniony aktor i fotograf

Nie żyje Brad Everett Young, ceniony fotograf gwiazd i aktor. Mężczyzna zginął tragicznie w wieku 46 lat. Do wypadku doszło 14 września późnym wieczorem na autostradzie w Kalifornii.

Trump: Putin naprawdę mnie zawiódł z ostatniej chwili
Trump: Putin naprawdę mnie zawiódł

– Myślałem, że wojna na Ukrainie będzie najłatwiejsza do rozwiązania, ze względu na moje relacje z Władimirem Putinem, ale Putin naprawdę mnie zawiódł – oświadczył w czwartek prezydent USA Donald Trump podczas wspólnej konferencji prasowej z brytyjskim premierem Keirem Starmerem.

Komunikat dla mieszkańców Trójmiasta Wiadomości
Komunikat dla mieszkańców Trójmiasta

W najbliższych dniach Gdynia i Gdańsk włączą się w międzynarodową akcję „Sprzątanie Świata”. Łącznie w obu miastach udział weźmie około 10 tys. osób. W tym roku Sopot zrezygnował z organizacji swojego wydarzenia.

Tragiczny wypadek na Warmii i Mazurach. Nie żyją kierowca i niemowlę Wiadomości
Tragiczny wypadek na Warmii i Mazurach. Nie żyją kierowca i niemowlę

W czwartek rano w Górowie Iławeckim (woj. warmińsko-mazurskie) doszło do dramatycznego wypadku drogowego. Nissan na angielskich numerach rejestracyjnych uderzył w drzewo. Zginął 30-letni kierowca oraz trzymiesięczne dziecko.

Żona prezydenta Francji musi udowadniać, że jest kobietą. Chce pokazać zdjęcia z ostatniej chwili
Żona prezydenta Francji musi udowadniać, że jest kobietą. Chce pokazać zdjęcia

Emmanuel i Brigitte Macron przedstawią przed amerykańskim sądem dowody, iż żona prezydenta urodziła się jako kobieta. Para pozwała prawicową amerykańską influencerkę Candace Owens , która uparcie twierdzi, że Brigitte Macron jest mężczyzną - poinformował w czwartek portal BBC, powołując się na adwokata Macronów.

Dojdzie do spotkania Sikorski-Nawrocki? Marcin Przydacz zabiera głos z ostatniej chwili
Dojdzie do spotkania Sikorski-Nawrocki? Marcin Przydacz zabiera głos

Do spotkania szefa MSZ Radosława Sikorskiego i prezydenta Karola Nawrockiego dojdzie, jeżeli będzie reakcja na wnioski i oczekiwania prezydenta - przekazał w czwartek szef prezydenckiego Biura Polityki Międzynarodowej Marcin Przydacz.

Wiceprezydent Warszawy rezygnuje. Jest oświadczenie z ostatniej chwili
Wiceprezydent Warszawy rezygnuje. Jest oświadczenie

Wiceprezydent Warszawy Jacek Wiśnicki zrezygnował ze stanowiska. Jak powiedział w rozmowie z PAP, powodem jest wycofanie przez prezydenta Warszawy projektu wprowadzenia nocnej prohibicji na terenie całego miasta i zastąpienie go propozycją pilotażowego wdrożenia prohibicji na terenie Śródmieścia i Pragi-Północ.

Polska w G20. Jest komunikat chińskiego MSZ z ostatniej chwili
Polska w G20. Jest komunikat chińskiego MSZ

– Chiny są „otwarte” na dyskusję o przyjęciu nowych członków do G20 – oświadczył w czwartek rzecznik chińskiego MSZ w odpowiedzi na pytanie PAP dotyczące doniesień na temat deklaracji w sprawie Polski złożonej przez szefa resortu dyplomacji Wanga Yi podczas wizyty w Polsce.

To miał być test poparcia dla Trzaskowskiego. Działacze PO blokowali miejsca dla mieszkańców:  Niebywały skandal z ostatniej chwili
To miał być test poparcia dla Trzaskowskiego. Działacze PO blokowali miejsca dla mieszkańców: "Niebywały skandal"

Do wyjątkowych zdarzeń doszło dziś podczas sesji rady miasta w Warszawie, na której miano dyskutować o zakazie nocnej sprzedaży alkoholu w całej stolicy. Według relacji na platformie X działacze PO byli wpuszczani bocznym wejściem i zajmowali miejsca dla mieszkańców. Czasem blokowali je nawet plecakiem lub po prostu kładli na nich ręce. "Niebywały skandal" – napisał działacz i publicysta Jan Śpiewak.

Ważny komunikat dla mieszkańców Wrocławia z ostatniej chwili
Ważny komunikat dla mieszkańców Wrocławia

Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji poinformowało o awarii w centrum Wrocławia. W sobotę 20 września rozpoczną się prace przy uszkodzonej rurze wodociągowej na ul. św. Mikołaja. Kierowcy i mieszkańcy muszą przygotować się na utrudnienia.

REKLAMA

Celem destrukcyjnych igrzysk Tuska jest utworzenie europejskiego superpaństwa

Znaczna część polskiego społeczeństwa zachowuje się jak gotowane żaby. Na razie jest im ciepło, bo ogrzewa je gorąca atmosfera poniżania konserwatystów. Nie zauważają, że ten ogień nie zgaśnie, bo rewolucja będzie potrzebować kolejnych wrogów. Po PiS staną się nimi wszyscy, którzy nie myślą jak władza.
Donald Tusk Celem destrukcyjnych igrzysk Tuska jest utworzenie europejskiego superpaństwa
Donald Tusk / PAP/Radek Pietruszka

Jakkolwiek patetycznie to zabrzmi – jesteśmy na drodze do totalitaryzmu. Nie takiego, jaki stworzyli Stalin, Hitler, Mao Zedong czy Kim Ir Sen. Tamte systemy powstały w oparciu o dość jasne – choć złowieszcze i zbrodnicze – ideologie. Nowy totalitaryzm nie ma jednego systemu wartości. Opiera się raczej na kilku filarach: eliminacji religii z życia społecznego, zakwestionowania istnienia porządku wyższego niż ustanowił człowiek, afirmacji nienormalności, skrajnego indywidualizmu, niszczenia wspólnot i alienacji jednostek. Jego istotą i celem jest oczywiście kontrola każdego z osobna i społeczeństw jako całości, ale nie tylko za pomocą inwigilacji, lecz także przez dostarczanie odpowiedniej dawki emocji, które pozwalają zapomnieć o prawdziwych problemach dnia codziennego. Jak w „Jak być konserwatystą” pisał Roger Scruton: „Taki porządek polityczny nie stoi na fundamencie obowiązku ani umowy, lecz zabawy. Obywatele są trybikami jednej maszyny zabawy, tak jak mieszkańcy «Nowego wspaniałego świata» Huxleya. Ich uczucia są krótkotrwałe i nasycone przyjemnością; duch tragizmu całkowicie znika za horyzontem, a państwo kupuje sobie ich lojalność za pomocą stałych dostaw somy. W takim świecie konwersacja sprowadza się do uśmiechów i wspólnych zdjęć, krótkich ekscytacji pisków radości”. 

Czytaj także: Demokracja w odwrocie: tak wygląda Polska po niemal roku rządów Tuska

Dostarczanie radości

Oczywiście zmierzające do nowego totalitaryzmu rządy nie mają jeszcze w swoim arsenale środków – jak u Huxleya – tabletek, które stępiałyby prawdziwe pragnienia i odwodziły od myślenia. Dysponują jednak równie skutecznymi narzędziami, które ograniczają uczucia i zdolności krytycznego patrzenia na rzeczywistość. 

Kluczem do sukcesu rządzenia Donalda Tuska jest właśnie umiejętność dostarczania gawiedzi – także tej lepiej wykształconej – emocji, które wzbudzają nienawiść, radość czy obrzydzenie. Odebranie subwencji dla Prawa i Sprawiedliwości popiera – według sondażu IBRIS dla „Rzeczpospolitej” – 56 proc. badanych. Nie wiemy, jak dokładnie zostało zadane pytanie, ale wynik miał utwierdzić Polaków w przekonaniu, że decyzja PKW była słuszna, a przede wszystkim odpowiadała na zapotrzebowanie społeczne. 

Pewnie efekt byłby inny, gdyby spytano, czy wszystkie partie powinny być przez PKW traktowane równo? Albo czy obywatele zgadzają się na łamanie zasad demokracji? Albo czy dominacja jednej partii jest w Polsce do zaakceptowania? Albo wreszcie, czy PKW miała prawo łamać prawo, by odebrać subwencję PiS-owi?

To wszystko jednak nie ma znaczenia. Istotne są emocje. Nie prawda, racja, argumenty, przestrzeganie prawa i zwykła sprawiedliwość. Lud musi dostać swoje igrzyska. Pigułkę szczęścia polegającą na skupieniu nienawiści na jasno określonym wrogu. 

Podobnie jest z przetrzymywaniem w areszcie ks. Michała Olszewskiego i dwóch byłych urzędniczek Ministerstwa Sprawiedliwości, ze ściganiem Michała Kuczmierowskiego, Pawła Szopy czy wkroczeniem do domów organizatorów Marszu Niepodległości. Seans nienawiści musi trwać. 

Polska nie jest wyspą

To, co wyprawia Donald Tusk ze swoją ekipą, nie jest jednak polską specyfiką. To choroba, która drąży niemal cały świat zachodni. Spójrzmy na Kanadę. Słuszny i spontaniczny protest rolników został tam złamany nie za pomocą gazu łzawiącego i pałek, ale poprzez ograniczenie uczestnikom strajku dostępu do ich pieniędzy. Władza potrafiła zidentyfikować demonstrantów i zamrozić działanie ich kart płatniczych oraz możliwość wypłacania pieniędzy z banków. 

Stało się to oczywiście w imię wyższego celu, jakim jest dokończenie tęczowej, energetycznej czy klimatycznej rewolucji. Każdy, kto staje na jej drodze, jest traktowany jak wróg – będzie uznany za faszystę, przeciwnika wolności czy praworządności. 
W USA związane z liberałami sądy próbowały uniemożliwić startowanie w wyborach Donaldowi Trumpowi. Wcześniej tamtejsze prokuratury kierowały przeciwko niemu absurdalne akty oskarżenia, które miały podważyć zaufanie do kandydata Republikanów. Wszystko oczywiście w imię obrony wolności i praworządności. 

W Wielkiej Brytanii policja wyciąga z domów osoby, które w mediach społecznościowych krytykują politykę migracyjną oraz razem z muzułmańskimi bojówkami zwalczają protestujących przeciw niekontrolowanemu napływowi przybyszów z Afryki i Azji. 

W Niemczech służby specjalne preparują dowody przeciwko politykom rosnącej w siłę AfD. Choć formacja ta nie jest przyjacielem Polski, to jednak należy przyznać, że w Niemczech cieszy się rosnącym poparciem – znacznie większym niż macierzyste SPD kanclerza Olafa Scholza. Dlatego przed wyborami głośno mówiło się w Niemczech o delegalizacji AfD. Powodem miały być bliskie kontakty z Rosją, choć to właśnie były kanclerz Gerhard Schroeder, ciągle członek SPD, nadal pracuje dla Władimira Putina. 

W Hiszpanii, Holandii i Francji liberalno-lewicowe partie – podobnie jak w Polsce – otaczają wygrywające wybory ugrupowania konserwatywne kordonem sanitarnym. W ten sposób ignorują głosy i opinie znacznej części wyborów. 

Droga do superpaństwa 

Wyeliminowanie z politycznej gry formacji przywiązanych do państwa narodowego i samego pojęcia „naród” ma bardzo oczywisty powód – zmianę ustroju państw UE i samej Unii Europejskiej. Po serii sukcesów wyborczych partii prawicowych w wielu krajach Wspólnoty oraz po wyniku głosowania do Parlamentu Europejskiego brukselsko-francusko-niemiecka oligarchia zdaje sobie sprawę, że ma coraz mniej czasu na zrealizowanie swojego planu, czyli utworzenia federacji europejskich państw. Oczywiście pod przewodnictwem tandemu Berlin-Paryż.

Aby to przeforsować, konieczne jest przełamanie oporu ze strony konserwatystów pragnących zachować niepodległe państwa i demokrację w jej tradycyjnym znaczeniu. Dlatego dużą dozą naiwności wykazują się politycy polskiej prawicy oraz sam prezydent Andrzej Duda, którzy przekonują, że Komisja Europejska kieruje się hipokryzją, tolerując ostentacyjne łamanie prawa przez rząd Donalda Tuska, a podnosząc wcześniej larum przy o wiele mniej kontrowersyjnych działaniach rządów Beaty Szydło i Mateusza Morawieckiego. 

Bruksela nie wykazuje się obłudą, gdyż nie ma statusu sędziego rozstrzygającego o tym, kto ma rację w sporze między PiS i PO, ale jest stroną sporu. Nie tylko akceptuje, ale popiera działania obecnego rządu, gdyż wspólnym celem Ursuli von der Leyen i Donalda Tuska jest zniszczenie polskiej prawicy. 

Podobne procesy zachodzą w wielu innych krajach. Widzieliśmy to na przykład we Francji, gdzie najpierw brutalnie stłumiono bunt żółtych kamizelek, a po dobrym wyniku Zjednoczenia Narodowego w wyborach europejskich prezydent Emmanuel Macron natychmiast rozwiązał krajowy parlament i rozpisał nowe wybory. Ten ruch uchronił go przed niechybnym sukcesem wyborczym narodowców, gdyby wybory odbyły się w terminie. 

Nowoczesna wersja kołchozu

Do stworzenia Stanów Zjednoczonych Europy nie wystarczy jednak tylko przemoc, choćby instytucjonalna. Potrzebna jest namiastka nowego uniwersalizmu. Blok sowiecki miał marksizm, nazistowskie Niemcy rasizm, Imperium Brytyjskie miało nieść cywilizację mniej rozwiniętym, Stany Zjednoczone szerzą demokrację i amerykański styl życia. A co ma do zaproponowania Bruksela?

W bibliotece idei niewiele pozostało do wzięcia. Chrześcijaństwo zakłada ciągłość tradycji, więc jest głównym wrogiem. Komunizm, choć tkwi głęboko w sercach europejskiej oligarchii, mocno się jednak skompromitował. Jedynym wyjściem było więc odświeżenie idei Marksa i ubrania jej we współczesne szaty. Na przykład te zaproponowane przez Klausa Schwaba w „Czwartej rewolucji przemysłowej”, według której własność odejdzie w niebyt, gdyż pojedynczy człowiek nie będzie w stanie pozwolić sobie na coraz droższe technologie. Będzie zatem korzystał z dobrodziejstw rozwoju, ale nie będzie już posiadaczem, a jedynie klientem. 

Dzięki temu będziemy mogli uratować Ziemię przed spaleniem, które ma niechybnie nastąpić, jeśli zachowamy obecny model rozwoju gospodarczego. Europa ma więc uratować ludzkość przed zagładą. Może za wszystko będziemy płacić więcej, może staniemy się biedniejsi, ale za to przeżyjemy. 

Choć scenariusza, w którym zmiana polityki energetycznej w rzeczywistości zatrzymuje zmiany klimatycznie, nie potwierdzają nawet dokumenty zideologizowanej Organizacji Narodów Zjednoczonych, to Bruksela narzuca coraz ostrzejsze normy niszczące przemysł w Europie. Głównym celem nie jest samo ograniczenie produkcji, ale podporządkowanie sobie wszystkich – przedsiębiorców, pracowników, urzędników, naukowców czy mediów. 

Czytaj także: Demokracja? Grecy jej nie szanowali. Obecnie uczyniono z niej bożka

Dwa kataklizmy

Mamy więc do czynienia z kumulacją dwóch skrajnie niebezpiecznych zjawisk, które niszczą oparte na chrześcijaństwie demokrację i kapitalizm, czyli to, co zapewniło Zachodowi dobrobyt oraz dominację nad światem. Z jednej strony chodzi o podporządkowanie wszystkich dziedzin życia – od ekonomii przez edukację po tożsamość płciową – labilnemu systemowi wartości, którego zasady wyznacza wąska unijna oligarchia. Z drugiej natomiast – o próbę odebrania władzy państwom narodowym i przekazanie ich kompetencji do Brukseli. 

Skumulowanie obu procesów w Polsce pozwala Tuskowi łamać wszelkie zasady praworządności przy aplauzie Komisji Europejskiej, liberalnych mediów, naukowców czy amerykańskich Demokratów. Po przeciwnej stronie jest demokracja, która pierwszy raz od czasu sukcesów dwóch totalitaryzmów jest poważnie zagrożona. Dziś niewielu ma obrońców. 
 

Czytaj także: „Ty j***** pisiorze”. Oskar Szafarowicz zaatakowany



 

Polecane
Emerytury
Stażowe