Self-made prezydent RP, czyli wygrani i przegrani wyborów prezydenckich

10 606 877 głosów, 50,89% poparcia i – w kontekście fali hejtu i działań służb – różnica wcale nie „na żyletki”, tylko dość znaczna (blisko 370 tys. głosów) – to wielki sukces przede wszystkim samego Karola Nawrockiego i jego rodziny, która pokazała siłę miłości, wzajemnego wsparcia, tożsamości i charakteru. To też sukces Polaków, którzy pokazali po prostu, że mają swój rozum. Kto jeszcze wygrał, a kto przegrał jedną z najważniejszych elekcji w Polsce po 1989 roku?
 Self-made prezydent RP, czyli wygrani i przegrani wyborów prezydenckich
/ Fot. PAP/ Marcin Obara

Wygrani wyborów prezydenckich A.D. 2025:

1.    Karol Nawrocki – człowiek prawy, sprawiedliwy i szlachetny, z silną tożsamością patriotyczną i charakterem wykutym i wypróbowanym w wielu bojach. Przyznaję,  że na początku tej kampanii wyborczej ze zdziwieniem odkryłem, że żyłem w pewnej bańce środowiskowo-medialnej. Jako politolog, badacz historii i dziennikarz współpracujący z takimi instytucjami jak Instytut Pamięci Narodowej i Muzeum II Wojny Światowej czy opisujący ich działalność, w dodatku mieszkający na Pomorzu, znałem dość dobrze działalność, osobowość i charakter Karola Nawrockiego i automatycznie założyłem, że jest po postać dość powszechnie znana. Szybko telefony od bliższych i dalszych znajomych z innych zakątków Polski oraz pierwsze rozczarowujące komentarze co do jego rzekomej osobowości wyprowadziły mnie z błędu. Na szczęście prawda o nim summa summarum się obroniła, mimo najbardziej brutalnej i brudnej kampanii negatywnej w historii III RP. Karol Nawrocki ciężko zapracował na to zwycięstwo pracą nad sobą i ciągłym rozwojem, nie spoczywaniem na laurach. I  został „self-made prezydentem”.

2.    Rodzina – ta jedna, konkretna rodzina, ale także rodzina jako instytucja życia społecznego. Ostanie pół roku w wykonaniu Nawrockich to była właśnie mimowolna (a może nie?) swoista promocja rodziny jako „podstawowej komórki życia społecznego”, rodziny, która jest fundamentem wszelkiej aktywności zawodowej i społecznej na rzecz innych członków wspólnoty narodowej, na rzecz dobra wspólnego. Widzieliśmy zwykłą (chociaż niezwykłą) polską rodzinę, z historią trudnych początków i wieloma okolicznościami do pokonania. Rodzinę silną i zintegrowaną miłością, wzajemnym wsparciem, zaufaniem, także wiarą w Boga. I jestem przekonany, że właśnie dlatego skierowana przeciw Karolowi kampania hejtu się nie udała (chociaż pewnie część głosów mu odebrała). Po prostu błoto zarzutów odbijało się od skorupy pięknego świadectwa rodziny Nawrockich stojących za sobą murem. I jeszcze jedno – wspaniała postawa i zaangażowanie synów, Antoniego, a zwłaszcza Daniela Nawrockiego. Takie świadectwo dorosłego i dojrzałego już mężczyzny wspierającego swojego ojca robiło wrażenie i dodawało wiarygodności.

3.    Jarosław Kaczyński – chociażby dlatego, że po raz kolejny miał walny udział w procesie politycznym związanym z wyborem prezydenta RP (wcześniej byli to Lech Wałęsa, Lech Kaczyński i Andrzej Duda) i nie ma co tego ukrywać, zresztą sam zwycięski kandydat też tego nie ukrywał, podczas publicznych wystąpień często podkreślając znaczenie poparcia największej partii opozycyjnej. Kaczyński podobnie jak Tusk zaangażował się na finiszu kampanii, ale w obu przypadkach to zaangażowanie miało inny skutek. W przypadku lidera PiS – pozytywny. Poza tym Nawrocki startował z programem Polski ambitnej, suwerennej, podmiotowej i solidarnej, czyli dokładnie tym, który Kaczyński głosi konsekwentnie od ponad 30 lat.

4.    „Solidarność” – największy i najbardziej skuteczny związek zawodowy w Polsce, jedna z najważniejszych niezależnych organizacji społecznych. „Solidarność” powtórzyła w tej kampanii wyborczej model współpracy sprawdzony w 2015 roku w przypadku współpracy z Andrzejem Dudą, który przez kolejną dekadę przyniósł pracownikom i wszystkim Polakom wiele dobrego. Ten schemat został powtórzony: wspólnota wartości i interesów z kandydatem, podpisanie umowy programowej, zaangażowanie się związkowców – z przewodniczącym Komisji Krajowej Piotrem Dudą na czele – w wydarzenia z udziałem kandydata. Patrząc na jedenaście punktów umowy programowej podpisanej w lutym w Sali BHP, odnoszących się do utrzymania bądź zwiększenia praw pracowniczych, związkowych oraz zdobyczy społecznych rządów Zjednoczonej Prawicy, można stwierdzić, że wygrała „Solidarność”, ale też solidarność.

5. Prawica – szeroko rozumiana i w tych wyborach (w II turze) szeroko zjednoczona, mimo wielu różnic, konfliktów i nieporozumień w nie tak dawnej przeszłości. Lekcja, która powtarza się przez trzy dekady III RP. Prawica, gdy jest zjednoczona w ramach obozu patriotycznego, niepodległościowego, najczęściej wygrywa (AWS, Zjednoczona Prawica, II tury wyborów prezydenckich w 2005, 2015 i 2020 roku).

6    Polska – wymieniona na końcu, ale ten wymiar zwycięstwa jest oczywiście najważniejszy. Można by tu wymienić wiele kontekstów. Najbardziej ogólnie – wygrała polityka kontynuacji i rozwijania polskości, jej siły i piękna, dumy z polskości, a nie polityka tej polskości zwijania. Patrząc bardziej pragmatycznie, politycznie, przez świat idzie teraz konserwatywna, zdroworozsądkowa fala. W przypadku wygranej Trzaskowskiego byłoby niemal pewne, że Polska i Polacy, mimo bycia in gremio narodem konserwatywnym, tradycyjnym, patriotycznym, na tą falę by się po prostu nie załapali. Krótko mówiąc, interes państwa mógłby przegrać z ideologicznym zacietrzewieniem. Prezydent Karol Nawrocki to gwarancja utrzymania naszych dotychczasowych sojuszy, zwłaszcza tych transatlantyckich i środkowoeuropejskich, i rozwijania nowych.

 

Przegrani wyborów prezydenckich A.D. 2025:

1.    Rafał Trzaskowski – dwukrotny prezydent Polski in spe, a ostatecznie „prezydent dwugodzinny”, który uważał chyba, że najważniejszy urząd w państwie mu się należy. Fatalna kampania, w której Trzaskowski miał te poglądy, które akurat się danego dnia miały opłacać, jakby zupełnie nie miał świadomości, że w polityce, walcząc o zaufanie ludzi, musi wykazać się wiarygodnością, stabilnością (emocjonalną, ale też poglądów) i umiejętnością ich obrony – krótko mówiąc, charakterem. Zamiast tego była kompletna labilność, obłuda i liczenie na naiwność wyborców. Paradoksalnie, Trzaskowski miał dobry tydzień w tej kampanii i był to pierwszy tydzień między I a II turą wyborów. Ale w wieczór wyborczy wszystko wróciło do normy i wiceprzewodniczący PO ostatecznie zdekonspirował swój kompletny brak kompetencji politycznych. Uznał się za zwycięzcę na podstawie pierwszego sondażu, w którym przewaga była najniższa w historii III RP, dużo poniżej granicy błędu statystycznego. Przebił tym samym nawet Bronisława Komorowskiego, będącego dotychczas synonimem obciachu w polskiej polityce, który podczas wieczoru wyborczego w 2010 roku mówił o piciu „małego szampana” („dużego” dopiero po ogłoszeniu oficjalnych wyników). Trzaskowski nie wykazał się nawet tak minimalnym poziomem pokory, refleksu i rozeznania politycznego.

2.    Donald Tusk – szef Rafała Trzaskowskiego i twórca jego kandydatury, który sam ją spalił. I to dwukrotnie. Najpierw, prowadząc przez pierwsze półtora roku ponownych rządów antypolitykę, czyli politykę skupioną nie na ludziach, tylko na rozliczeniach z politycznymi przeciwnikami i próbą ich dehumanizacji i eliminacji z życia politycznego. Po drugie, włączając się w kampanię na jej finiszu w najgorszym, najbrzydszym możliwym stylu, czego smutnym symbolem pozostał widok było nie było premiera Rzeczpospolitej powołującego się na patostreamera. 

Adam Chmielecki
 


 

POLECANE
Wyrok ws. śmierci Pani Izabeli z Pszczyny: wina lekarzy, a nie wyroku TK ws. aborcji eugenicznej gorące
Wyrok ws. śmierci Pani Izabeli z Pszczyny: wina lekarzy, a nie wyroku TK ws. aborcji eugenicznej

17 lipca 2025 r. zapadł wyrok sądu I instancji (nieprawomocny) w sprawie trzech lekarzy, którzy w Szpitalu Powiatowym w Pszczynie sprawowali opiekę medyczną nad p. Izabelą, gdy ta zmarła w 2021 r., będąc w 22. tygodniu ciąży. Przypomnijmy – pacjentka trafiła do szpitala na wczesnym etapie ciąży po niespodziewanym odejściu wód płodowych.

Śmierć 15-latka na obozie. Prokuratura postawiła zarzuty dwóm osobom z ostatniej chwili
Śmierć 15-latka na obozie. Prokuratura postawiła zarzuty dwóm osobom

Dwóch młodych mężczyzn – dowódca drużyny harcerskiej i ratownik WOPR – usłyszało zarzuty w związku z tragiczną śmiercią 15-letniego harcerza, który utonął w jeziorze w miejscowości Wilcze podczas zdobywania sprawności harcerskiej.

Wakacyjny raj na krawędzi wojny? Kambodża zaatakowała Tajlandię pilne
Wakacyjny raj na krawędzi wojny? Kambodża zaatakowała Tajlandię

Minister zdrowia Tajlandii, Somsak Thepsuthin, poinformował w czwartek, że w ostrzale artyleryjskim sił kambodżańskich zginęło 12 osób, w tym 11 cywilów i jeden żołnierz – przekazała agencja Reutera. Minister dodał, że rannych zostało 24 cywilów i siedmiu żołnierzy.

Skandal. Europejski Bank Centralny chce usunąć polskie nazwisko Marii Skłodowskiej-Curie gorące
Skandal. Europejski Bank Centralny chce usunąć polskie nazwisko Marii Skłodowskiej-Curie

Mamy do czynienia z poważnym skandalem. Europejski Bank Centralny (EBC) może wykreślić polskie pochodzenie Marii Skłodowskiej-Curie.

Dramatyczny wypadek na A1. Ciężarówka przewróciła się na auto z dzieckiem Wiadomości
Dramatyczny wypadek na A1. Ciężarówka przewróciła się na auto z dzieckiem

Dramatyczne sceny na autostradzie A1 w kierunku Łodzi. W wyniku nagłego wybuchu opony, kierowca ciężarówki stracił panowanie nad pojazdem, którego naczepa runęła na jadący z naprzeciwka samochód osobowy. Auto zostało niemal zmiażdżone, a wewnątrz znajdowało się 9-letnie dziecko oraz jego ojciec – obywatel Estonii.

Co się dzieje z Donaldem Tuskiem? Opublikowano nagranie Wiadomości
Co się dzieje z Donaldem Tuskiem? Opublikowano nagranie

W czwartek w Pałacu Prezydenckim odbyła się uroczystość, podczas której prezydent Duda wręczył akty powołania nowym ministrom, których premier Tusk przedstawił w środę. Jak zauważyli internauci, premier był wyraźnie spięty, myliły mu się miesiące, lata, był rozkojarzony.

Tusk pożegnał Bodnara: Imponował, wykonał gigantyczne dzieło pilne
Tusk pożegnał Bodnara: "Imponował, wykonał gigantyczne dzieło"

W czwartek w Pałacu Prezydenckim po zaprzysiężeniu nowego składu Rady Ministrów Donald Tusk podziękował m.in. Adamowi Bodnarowi mówiąc m.in. że "w rządzie to były szef MS, prokurator generalny Adam Bodnar podjął się najcięższego i najtrudniejszego wyzwania. Imponował wysiłkiem, dobrą wolą i poszanowaniem konstytucji".

Nie żyje Hulk Hogan z ostatniej chwili
Nie żyje Hulk Hogan

Legenda wrestlingu Hulk Hogan zmarł w wieku 71 lat – poinformował w czwartek amerykański serwis TMZ Sports.

Tragedia we Włoszech. Polski turysta zignorował ostrzeżenia Wiadomości
Tragedia we Włoszech. Polski turysta zignorował ostrzeżenia

Zakończono poszukiwania 33-letniego obywatela Polski, który zaginął w środę w rejonie plaży Ciammarita we Włoszech. Jak podają lokalne media, tego dnia służby ratunkowe dwukrotnie interweniowały w związku z nim oraz jego znajomymi, którzy mimo zakazu weszli na zamknięte kąpielisko.

Niemcy chcą zablokować budowę terminala w Świnoujściu. Jest reakcja Polski z ostatniej chwili
Niemcy chcą zablokować budowę terminala w Świnoujściu. Jest reakcja Polski

Polska strona zareagowała na decyzję sądu o wstrzymaniu decyzji środowiskowej dla budowy terminala kontenerowego w Świnoujściu – dowiedziała się w czwartek Interia.

REKLAMA

Self-made prezydent RP, czyli wygrani i przegrani wyborów prezydenckich

10 606 877 głosów, 50,89% poparcia i – w kontekście fali hejtu i działań służb – różnica wcale nie „na żyletki”, tylko dość znaczna (blisko 370 tys. głosów) – to wielki sukces przede wszystkim samego Karola Nawrockiego i jego rodziny, która pokazała siłę miłości, wzajemnego wsparcia, tożsamości i charakteru. To też sukces Polaków, którzy pokazali po prostu, że mają swój rozum. Kto jeszcze wygrał, a kto przegrał jedną z najważniejszych elekcji w Polsce po 1989 roku?
 Self-made prezydent RP, czyli wygrani i przegrani wyborów prezydenckich
/ Fot. PAP/ Marcin Obara

Wygrani wyborów prezydenckich A.D. 2025:

1.    Karol Nawrocki – człowiek prawy, sprawiedliwy i szlachetny, z silną tożsamością patriotyczną i charakterem wykutym i wypróbowanym w wielu bojach. Przyznaję,  że na początku tej kampanii wyborczej ze zdziwieniem odkryłem, że żyłem w pewnej bańce środowiskowo-medialnej. Jako politolog, badacz historii i dziennikarz współpracujący z takimi instytucjami jak Instytut Pamięci Narodowej i Muzeum II Wojny Światowej czy opisujący ich działalność, w dodatku mieszkający na Pomorzu, znałem dość dobrze działalność, osobowość i charakter Karola Nawrockiego i automatycznie założyłem, że jest po postać dość powszechnie znana. Szybko telefony od bliższych i dalszych znajomych z innych zakątków Polski oraz pierwsze rozczarowujące komentarze co do jego rzekomej osobowości wyprowadziły mnie z błędu. Na szczęście prawda o nim summa summarum się obroniła, mimo najbardziej brutalnej i brudnej kampanii negatywnej w historii III RP. Karol Nawrocki ciężko zapracował na to zwycięstwo pracą nad sobą i ciągłym rozwojem, nie spoczywaniem na laurach. I  został „self-made prezydentem”.

2.    Rodzina – ta jedna, konkretna rodzina, ale także rodzina jako instytucja życia społecznego. Ostanie pół roku w wykonaniu Nawrockich to była właśnie mimowolna (a może nie?) swoista promocja rodziny jako „podstawowej komórki życia społecznego”, rodziny, która jest fundamentem wszelkiej aktywności zawodowej i społecznej na rzecz innych członków wspólnoty narodowej, na rzecz dobra wspólnego. Widzieliśmy zwykłą (chociaż niezwykłą) polską rodzinę, z historią trudnych początków i wieloma okolicznościami do pokonania. Rodzinę silną i zintegrowaną miłością, wzajemnym wsparciem, zaufaniem, także wiarą w Boga. I jestem przekonany, że właśnie dlatego skierowana przeciw Karolowi kampania hejtu się nie udała (chociaż pewnie część głosów mu odebrała). Po prostu błoto zarzutów odbijało się od skorupy pięknego świadectwa rodziny Nawrockich stojących za sobą murem. I jeszcze jedno – wspaniała postawa i zaangażowanie synów, Antoniego, a zwłaszcza Daniela Nawrockiego. Takie świadectwo dorosłego i dojrzałego już mężczyzny wspierającego swojego ojca robiło wrażenie i dodawało wiarygodności.

3.    Jarosław Kaczyński – chociażby dlatego, że po raz kolejny miał walny udział w procesie politycznym związanym z wyborem prezydenta RP (wcześniej byli to Lech Wałęsa, Lech Kaczyński i Andrzej Duda) i nie ma co tego ukrywać, zresztą sam zwycięski kandydat też tego nie ukrywał, podczas publicznych wystąpień często podkreślając znaczenie poparcia największej partii opozycyjnej. Kaczyński podobnie jak Tusk zaangażował się na finiszu kampanii, ale w obu przypadkach to zaangażowanie miało inny skutek. W przypadku lidera PiS – pozytywny. Poza tym Nawrocki startował z programem Polski ambitnej, suwerennej, podmiotowej i solidarnej, czyli dokładnie tym, który Kaczyński głosi konsekwentnie od ponad 30 lat.

4.    „Solidarność” – największy i najbardziej skuteczny związek zawodowy w Polsce, jedna z najważniejszych niezależnych organizacji społecznych. „Solidarność” powtórzyła w tej kampanii wyborczej model współpracy sprawdzony w 2015 roku w przypadku współpracy z Andrzejem Dudą, który przez kolejną dekadę przyniósł pracownikom i wszystkim Polakom wiele dobrego. Ten schemat został powtórzony: wspólnota wartości i interesów z kandydatem, podpisanie umowy programowej, zaangażowanie się związkowców – z przewodniczącym Komisji Krajowej Piotrem Dudą na czele – w wydarzenia z udziałem kandydata. Patrząc na jedenaście punktów umowy programowej podpisanej w lutym w Sali BHP, odnoszących się do utrzymania bądź zwiększenia praw pracowniczych, związkowych oraz zdobyczy społecznych rządów Zjednoczonej Prawicy, można stwierdzić, że wygrała „Solidarność”, ale też solidarność.

5. Prawica – szeroko rozumiana i w tych wyborach (w II turze) szeroko zjednoczona, mimo wielu różnic, konfliktów i nieporozumień w nie tak dawnej przeszłości. Lekcja, która powtarza się przez trzy dekady III RP. Prawica, gdy jest zjednoczona w ramach obozu patriotycznego, niepodległościowego, najczęściej wygrywa (AWS, Zjednoczona Prawica, II tury wyborów prezydenckich w 2005, 2015 i 2020 roku).

6    Polska – wymieniona na końcu, ale ten wymiar zwycięstwa jest oczywiście najważniejszy. Można by tu wymienić wiele kontekstów. Najbardziej ogólnie – wygrała polityka kontynuacji i rozwijania polskości, jej siły i piękna, dumy z polskości, a nie polityka tej polskości zwijania. Patrząc bardziej pragmatycznie, politycznie, przez świat idzie teraz konserwatywna, zdroworozsądkowa fala. W przypadku wygranej Trzaskowskiego byłoby niemal pewne, że Polska i Polacy, mimo bycia in gremio narodem konserwatywnym, tradycyjnym, patriotycznym, na tą falę by się po prostu nie załapali. Krótko mówiąc, interes państwa mógłby przegrać z ideologicznym zacietrzewieniem. Prezydent Karol Nawrocki to gwarancja utrzymania naszych dotychczasowych sojuszy, zwłaszcza tych transatlantyckich i środkowoeuropejskich, i rozwijania nowych.

 

Przegrani wyborów prezydenckich A.D. 2025:

1.    Rafał Trzaskowski – dwukrotny prezydent Polski in spe, a ostatecznie „prezydent dwugodzinny”, który uważał chyba, że najważniejszy urząd w państwie mu się należy. Fatalna kampania, w której Trzaskowski miał te poglądy, które akurat się danego dnia miały opłacać, jakby zupełnie nie miał świadomości, że w polityce, walcząc o zaufanie ludzi, musi wykazać się wiarygodnością, stabilnością (emocjonalną, ale też poglądów) i umiejętnością ich obrony – krótko mówiąc, charakterem. Zamiast tego była kompletna labilność, obłuda i liczenie na naiwność wyborców. Paradoksalnie, Trzaskowski miał dobry tydzień w tej kampanii i był to pierwszy tydzień między I a II turą wyborów. Ale w wieczór wyborczy wszystko wróciło do normy i wiceprzewodniczący PO ostatecznie zdekonspirował swój kompletny brak kompetencji politycznych. Uznał się za zwycięzcę na podstawie pierwszego sondażu, w którym przewaga była najniższa w historii III RP, dużo poniżej granicy błędu statystycznego. Przebił tym samym nawet Bronisława Komorowskiego, będącego dotychczas synonimem obciachu w polskiej polityce, który podczas wieczoru wyborczego w 2010 roku mówił o piciu „małego szampana” („dużego” dopiero po ogłoszeniu oficjalnych wyników). Trzaskowski nie wykazał się nawet tak minimalnym poziomem pokory, refleksu i rozeznania politycznego.

2.    Donald Tusk – szef Rafała Trzaskowskiego i twórca jego kandydatury, który sam ją spalił. I to dwukrotnie. Najpierw, prowadząc przez pierwsze półtora roku ponownych rządów antypolitykę, czyli politykę skupioną nie na ludziach, tylko na rozliczeniach z politycznymi przeciwnikami i próbą ich dehumanizacji i eliminacji z życia politycznego. Po drugie, włączając się w kampanię na jej finiszu w najgorszym, najbrzydszym możliwym stylu, czego smutnym symbolem pozostał widok było nie było premiera Rzeczpospolitej powołującego się na patostreamera. 

Adam Chmielecki
 



 

Polecane
Emerytury
Stażowe