To oni – według politycznych kulis – zatrzymali coś, co dziś coraz częściej nazywane jest nie „kryzysem konstytucyjnym”, lecz „planowanym zamachem stanu”. A jeśli tak rzeczywiście było, to polityczne konsekwencje ich wolty wbrew linii partii rządzącej mogą być dla nich bardzo bolesne.

– Ten nowy paradygmat według mnie należałoby opisać jako paradygmat merkantylistyczny, ponieważ de facto nawiązuje do merkantylistycznych początków Stanów Zjednoczonych. Stawia on na pierwszym miejscu nie wolny handel i zyski podmiotów prywatnych, lecz dobro i bezpieczeństwo wspólnoty. W mojej ocenie ten nowy model będzie promieniował na resztę świata, w tym na Europę i Polskę – mówi publicysta i ekonomista Krzysztof Mroczkowski w rozmowie z Markiem Nowakiem.

Granica ma w naszej świadomości charakter rzeczy świętej, bogatej w symbole i mity narodowe. Rząd oddał zachodnią granicę Niemcom. Polacy takiej hańby nie wybaczają.

– W mediach liberalno-lewicowych jesteśmy przedstawiani jako ludzie skrajni, niezrównoważeni, oderwani od rzeczywistości. Taki obraz ma później uzasadniać ataki – medialne, a być może i prawne. To klasyczna taktyka: najpierw trzeba stworzyć obraz ludzi szalonych, złych i niemających poparcia... żeby łatwiej było ich zneutralizować – mówi lider Ruchu Obrony Granic Robert Bąkiewicz w rozmowie z Ludwikiem Pęziołem.

Miliony Polaków już ruszyły lub lada moment ruszą w kierunku miejsc odpoczynku. Będą beztrosko cieszyć się wolnymi chwilami z pensją wpływającą na konto, mimo że nie będą wówczas w miejscach zatrudnienia. Warto pamiętać, komu to zawdzięczają.

Donald Tusk jest szalenie przewidywalny. W przeszłości zawsze było tak, że gdy natrafiał na spontaniczny i oddolny sprzeciw organizacji społecznych wobec swojej polityki, to umiał reagować jedynie agresją oraz szykanami. Tak przegrał w czasie swojej pierwszej kadencji z kibicami czy związkowcami. Tak samo przegra dziś z Ruchem Obrony Granic. Zobaczycie.

Od miesięcy mieszkańcy pogranicza alarmowali o niepokojących działaniach niemieckich służb, które przerzucają migrantów przez granicę. Rząd milczał.

Od wiosny 2024 roku koncentruję dużą część mojej pracy na zbieraniu informacji na temat imigrantów wydalonych z Niemiec do Polski w celu ujawnienia skali i szczegółów tego procederu. Moja praca skupia się na zbieraniu danych, analizie dokumentów oraz bezpośrednich kontaktach z instytucjami po obu stronach granicy.

Najnowsze wydanie „Tygodnika Solidarność” poświęcone jest narastającemu kryzysowi migracyjnemu na granicy polsko-niemieckiej. Rząd nie radzi sobie z sytuacją, a odpowiedzialność za bezpieczeństwo przejmują obywatele. Polska traci kontrolę nad swoją granicą i suwerennością. Czy państwo zda egzamin?

No dobrze, wstydzę się, ale w sposób umiarkowany, ponieważ w owym akcie wstydziku zawarty jest także element czerpania niechwalebnej radości. Otóż obserwowałem z satysfakcją jak Sąd Najwyższy uczył moresu Adama Bodnara, chwilowo ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego, jak go oćwiczono prawem i procedurami…

Uważasz, że nieżyjący autor fundamentalnie się mylił? To nie kręć na podstawie jego książki filmu. I podobnie jest z „Lalką”.

– Staram się od zawsze, żebym miał wewnętrzny spokój i radość z życia. Kiedyś nie miałem profesjonalnych instrumentów i to powodowało mój smutek. Od zawsze byłem konsekwentny, bo lubię to, co robię, i dlatego wciąż zajmuję się muzyką, no i mieszkam w lesie – mówi Władysław Komendarek, muzyk, kompozytor, instrumentalista, w rozmowie z Bartoszem Boruciakiem.

O kryzysie mieszkaniowym mówi się na poziomie UE od kilku lat. Protesty pod hasłami „Mieszkanie prawem, nie towarem” w Hiszpanii skłaniają do debaty o tym, dlaczego koszty dachu nad głową stały się tak wysokie i jakie to rodzi konsekwencje.

Dlaczego o tak wielu zasłużonych postaciach nikt dotychczas nie pamiętał? I dlaczego jedni niegdysiejsi działacze obrośli w sławę, apanaże i sadło, inni zaś pozostali w cieniu i w biedzie?

Wystawa o festiwalu „Lato, które zmieniło wszystko. Festiwal 1955" świetnie pasuje do profilu Muzeum Warszawy i została zrealizowana z rozmachem – choć i z typowym dla tej placówki sznytem ideologicznym.

Zamieszanie towarzyszące używaniu słowa „prawica” ma kilka źródeł. W ostatnich latach uderza, że podstawowym kryterium oceny czyjejś prawicowości jest stopień nasycenia wrogością do elit. Polska jest tego dobrym przykładem.

Zgodnie z Kodeksem postępowania karnego osoba pokrzywdzona może złożyć wniosek o ściganie sprawcy, mieć dostęp do akt sprawy, być informowana o etapach postępowania oraz, jeśli dojdzie do zatrzymania podejrzanego, dochodzić zwrotu mienia lub odszkodowania.

Jeśli istnieje coś takiego jak prawicowa kontrkultura, to właśnie Wojciech „Jaszczur” Olszański mógłby uchodzić za jej guru. Spośród wielu politycznych ekscentryków w historii III RP to właśnie on zaszedł najdalej – przynajmniej w kilku konkurencjach: rozrywkowości, politycznej niepoprawności i eklektyzmie ideologicznym.

Banderyzm to oficjalna ideologia państwowa, masowa przestępczość, atakowanie Polski na arenie międzynarodowej przez Kijów. Polacy mają dość i czekają na władzę, która Ukrainie będzie stawiać wymagania.

Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego orzekła o ważności wyborów prezydenckich. Decyzja, choć spodziewana, kończy powoli żałosny polityczny serial, którym byliśmy raczeni przez ostatnie tygodnie.