Natalia Moskal dla Tysol.pl: "Musisz wyhodować sobie grubą skórę, bo zderzeń z murem nie brakuje"
Czy początkującemu artyście jest ciężko przebić się w Polsce?
To zależy od wielu czynników, od tego jakie masz zaplecze, czy jesteś w wytwórni, czy brałeś udział w talent show. Bez tych elementów (a ja nie mam żadnej z nich) jest niezmiernie ciężko. Możesz stworzyć najlepszą piosenkę i najbardziej rewolucyjny klip w historii, ale to nie będzie miało żadnego znaczenia, jeśli nie masz sporych pieniędzy na promocję, żeby popchnąć to dalej. Bardzo liczy się też kogo znasz, jeśli próbujesz wykonywać swoją pracę oddolnie, bez większych koneksji, to jest jeszcze ciężej. Wymaga to bardzo ciężkiej pracy, determinacji i musisz wyhodować sobie grubą skórę, bo zderzeń z murem nie brakuje. Słyszysz “nie” 10 razy częściej, niż “tak”.
Czy młody, polski artysta powinien wykonywać swoje piosenki w języku angielskim, żeby osiągnąć sukces?
Nie ma na to według mnie jednej recepty. To zależy od upodobań artysty. Niekoniecznie musi być tak, że śpiewasz po angielsku, bo liczysz na międzynarodowy sukces. Mnie po angielsku pisze i śpiewa się łatwiej, przyjemniej. Studiuję po angielsku, tłumaczę książki z angielskiego, prywatnie rozmawiam przez pół dnia po anielsku, obyłam się z językiem i łatwiej mi się w nim wyrazić. Ponadto dochodzą kwestie może prozaiczne, ale faktem jest, że angielski jest plastyczny, melodyjny i słowa są często jednosylabowcami, w jednej linijce można dzięki temu zawrzeć całą myśl, a w języku polskim trudno jest to osiągnąć. Dziś artystów i muzyki jest tak dużo, że ciężko jest się przebić nawet na rodzimym rynku. Mam wielką nadzieję, że dzięki internetowi i serwisom streamingowym pewnego dnia każdy artysta stanie się kosmopolitą i każdy człowiek na świecie będzie miał dostęp do jego utworów niezależnie od kraju pochodzenia.
Co ma Natalia Moskal, czego nie mają inne wokalistki?
Tego, że ja nie jestem tylko wokalistką i chyba myślę nieszablonowo… tak przynajmniej lubię o sobie myśleć :) nie ograniczam się do śpiewania. To prawda, że nie aranżuję i nie produkuję swoich utworów, jeszcze nie umiem tego robić, więc współpracuję z producentem i instrumentalistami, którzy mi w tym pomagają (dzięki temu pomysłów i rozwiązań jest więcej), ale działam na wielu różnych płaszczyznach i szukam inspiracji tam, gdzie inni często jej nie szukają - w literaturze przeważnie, ale również w sztuce i historii. Tłumaczę, piszę, śpiewam, trochę studiuję za granicą i staram się wymyślać nowe, nietuzinkowe projekty. Kluczem do wszystkiego w dzisiejszych czasach jest “multidyscyplinarność” i tego się póki co trzymam.
Z jakim artystą chciałabyś w przyszłości nawiązać współpracę?
Z Bassem Astralem! Czyli z Małym Księciem 21-go wieku, jak go nazywamy z moją przyjaciółką, bo Bass bardzo przypomina nam Małego Księcia właśnie. Myślę, że jest bardzo charyzmatyczny i praca z nim byłaby na pewno niesamowitym doświadczeniem.Marzy mi się też jakaś współpraca z Michałem Foxem Królem.
Czy planujesz otworzyć się na inne gatunki muzyczne, czy będziesz się skupiała wyłącznie na electropopie?
Jak najbardziej zamierzam otworzyć się na inne gatunki, a nawet na kilka różnych. Mam w głowie dwa projekty, który będą właśnie tego wymagały, ale póki co oba są w bardzo początkowej fazie. Podpowiem, że zainteresowałam się z jednej strony poezją śpiewaną, a z drugiej funkiem i trochę nowocześniejszą elektroniką. Trochę misz-masz, ale zobaczymy.
Nie wyskakujesz z lodówki i nie jesteś na billboardach. Dlaczego? Jesteś zbyt alternatywna?
Pewnie właśnie dlatego, że nie wydałam płyty w dużej wytwórni. “Songs of myself” jest dystrybuowana przez Universal Music Polska, dzięki czemu można ją znaleźć w Empiku i we wszystkich serwisach streamingowych, ale wydawcą jest moja rodzinna firma, FAME ART, w której wydajemy również książki w moim przekładzie. Postawiłam na niezależność, ale nie można mieć wszystkiego, dlatego środki na promocję i pole manewru w kwestiach marketingowych były ograniczone. Nie żałuję, bo mogę robić co chcę i jak chcę. Może przyjdzie jeszcze kiedyś czas na wytwórnię, ale pierwsze kroki postawiłam sama, od razu wsiadłam na rower bez zapasowych kółek. To jest trochę jazda bez trzymanki, ale doświadczenie bezcenne!
Co wydarzy się w twojej najbliższej artystycznej przyszłości?
19 kwietnia zagram z moim bandem na Enea Springbreak Showcase w Poznaniu, zatem zapraszam do Blue Note bardzo serdecznie! Potem od razu siadam do pisania nowych piosenek, przygotowuję nowy singiel, a jeśli szczęście dopisze rozpoczynam również pracę nad bardzo ciekawym i dużym projektem, który ukazałby się już na jesieni. Trzeba trzymać mocno kciuki!
Rozmawiał: Bartosz Boruciak