Gloria Artis dla Haliny Łabonarskiej, Lecha Makowieckiego i Jerzego Zelnika [sylwetki odznaczonych]

Dzisiaj w siedzibie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego odbyła się uroczystość wręczenia nagród Gloria Artis przez Premiera Piotra Glińskiego Halinie Łabonarskiej, Lechowi Makowieckiemu i Jerzemu Zelnikowi
 Gloria Artis dla Haliny Łabonarskiej, Lecha Makowieckiego i Jerzego Zelnika [sylwetki odznaczonych]
/ screen YouTube
Halina Łabonarska jest wybitną aktorką, występującą przede wszystkim w teatrze. Debiutowała na scenie Teatru Nowego w Łodzi (1969), a następnie związała się z zespołem Izabelli Cywińskiej, z którym występowała w teatrach w Kaliszu i Poznaniu. W tym okresie stworzyła wiele ról pierwszoplanowych, które przyniosły jej uznanie, zostały zauważone przez krytykę oraz przyczyniły się do uformowania jej dojrzałego aktorskiego stylu. Były wśród nich m.in. Wróżka w Wyzwoleniu Stanisława Wyspiańskiego (1970, reż. Maciej Prus), Barbara Niechcicowa w Nocach i dniach wg Marii Dąbrowskiej (1971, reż. Izabella Cywińska), Joanna w Domu kobiet Zofii Nałkowskiej (1971, reż. Izabella Cywińska), Polly w Operze za trzy grosze Bertolta Brechta (1974), Nastia w Na dnie Maksima Gorkiego (1974), Spika Tremendosa w Onych Stanisława Ignacego Witkiewicza (1975). Od 1977 r. pracuje na scenach warszawskich. Wśród wielu ważnych ról tego okresu warto wymienić m.in. Idalię w Fantazym Słowackiego (1980), Babę w Pieszo Sławomira Mrożka w reż. Jerzego Jarockiego (1981), czy Matkę w Zwiastowaniu Paula Claudela (2012). Obecnie związana jest z Teatrem Dramatycznym m.st. Warszawy, gdzie występuje m.in. w roli tytułowej w Wizycie starszej pani Friedricha Dürrenmatta w reż. Wawrzyńca Kostrzewskiego (2016).

W filmie debiutowała wybitną rolą Anki w "Aktorach prowincjonalnych" Agnieszki Holland (1979). Późniejsze jej występy ekranowe były mniej eksponowane, choć należy też przypomnieć kilka wybitnych kreacji w Teatrze Telewizji, m.in. w adaptacjach dramatów Antoniego Czechowa.
Uczestniczyła również w wielkich koncertach w Poznaniu w cyklu Verba sacra pt. Modlitwy katedr, gdzie prezentowała m.in. teksty Jana Pawła II. Jest laureatką wielu nagród teatralnych, w tym ostatnio Nagrody im. Ireny Solskiej, przyznawanej przez polską sekcję Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyki Teatralnej (2015).

Lech Makowiecki ur. 1954 poeta, autor tekstów, kompozytor, muzyk, scenarzysta i felietonista. Karierę muzyczną rozpoczął w 1978 r„ w znanym zespole country rockowym Babsztyl, występując jako wokalista, gitarzysta i mandolinista. W 1985 wraz z zespołem Babsztyl zdobył Złoty Pierścień (główną nagrodę) na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. W 1986 założył i został liderem zespołu eastern country Zayazd z którym nagrał 5 płyt. W 2008 L. Makowiecki wygrał konkurs na scenariusz serialu o wysiedleniach w czasie II wojny światowej. Jest autorem scenariusza musicalu Mickiewicz wystawionego w Gliwickim Teatrze Muzycznym oraz kilku odcinków edukacyjno- rozrywkowego programu telewizyjnego Ostatni Zayazd. Z okazji obchodów jubileuszu 600- lecia bitwy pod Grunwaldem napisał musical Grunwald, który zaprezentowany w Olsztynie.

W ramach działalności solowej nagrał dwie płyty wpisujące się w nurt poezji śpiewanej z gatunku bardów. Płyty te skupione są na tematyce patriotycznej i historii polski z okresu II wojny światowej, jednocześnie będąc mocno osadzonymi we współczesności.

Ostatnio ukazały się dwie autorskie płyty: „Katyń 1940”( 2010), Ostatni list. Ballady Lecha Makowieckiego” (2010 r.) „Patriotyzm” (2011) oraz „Obudź się Polsko” (2012 r.). Ta ostatnia płyta jest kontynuacją poprzednich „historycznych” płyt i podobnie, jak wcześniejsze albumy ma edukować i uwrażliwiać słuchacza na dzieje naszego kraju, odbudowywać zręby Patriotyzmu, przestrzegać przed zagrożeniami współczesnego świata i ukazywać drogę rozwoju w oparciu o naszą Tradycję i uniwersalne prawa Dekalogu. Ogromne zróżnicowanie stylów muzycznych tych premierowych utworów, od ballad partyzanckich, przez sacrosongi, hymny ojczyźniane po stadionowe "hity" i "harleyowskiego" rocka, odzwierciedla różnorodność samych Polaków, których niezależnie od wieku, temperamentu i upodobań powinno łączy jedno -miłość do Ojczyzny.

Artysta, sformatowany na polską tradycję, kulturę i edukację historyczną młodego pokolenia wydał również tomiki wierszy: „PRO PUBLICO BONO" i "JA TU ZOSTAJĘ".

Jerzy Zelnik na scenie debiutował w 1968 r. w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, z którym związany był przez dwa kolejne lata. Od 1970 r. związany był z teatrami warszawskimi, przede wszystkim Teatrem Powszechnym. Występował także na wielu pozawarszawskich scenach. Przez długi czas jego liczne role teatralne, filmowe i telewizyjne pozostawały w cieniu wybitnej kreacji Ramzesa, którą stworzył w filmie Faraon (1966) Jerzego Kawalerowicza jeszcze przed ukończeniem studiów. W jego dorobku warto pamiętać o przede wszystkim o rolach z klasycznego repertuaru. Wśród nich m.in. Lizandrze ze Snu nocy letniej Shakespeare’a w reż. Konrada Swinarskiego (1970), występie w Złotej Czaszce Słowackiego w reż. Ryszarda Peryta (1974), Razumowie w Spiskowcach wg Conrada w reż. Zygmunta Hübnera (1980), Trigorinie w Dziesięciu portretach z Czajką w tle w reż. Jerzego Grzegorzewskiego (1990), czy roli tytułowej w Don Juanie Moliera w reż. Marcina Jarnuszkiewicza (2008). Z ról ekranowych – oprócz Faraona – należy przypomnieć m.in. Piłata i innych (1971), Dzieje Grzechu (1975), Tańczącego jastrzębia (1977), Pismaka (1984), Chopina. Pragnienie miłości (2002), czy Smoleńsk (2016), a także liczne role w serialach oraz Teatrze Telewizji.

Dopełnieniem aktywności artystycznej Jerzego Zelnika było sprawowanie funkcji dyrektora Teatru Nowego im. Kazimierza Dejmka w Łodzi w latach 2005-2007. W ostatnich latach Jerzy Zelnik dużo uwagi poświęca też reżyserii (debiutował w tej roli w 2002 r. w Teatrze im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku), a zwłaszcza sztuce recytacji, której jest niezrównanym mistrzem.
 

 

POLECANE
Rosyjski generał kłamał w raportach z frontu. To było zbyt wiele nawet jak na rosyjskie realia polityka
Rosyjski generał kłamał w raportach z frontu. To było zbyt wiele nawet jak na rosyjskie realia

Gen. Giennadij Anaszkin, dowódca zgrupowania wojsk rosyjskich "Południe”, został zdymisjonowany z powodu nieprawdziwych doniesień o zajęciu kilku miejscowości na wschodzie Ukrainy – podały w sobotę niezależne portale rosyjskie, cytowane przez Onet.

Putin z atrakcyjną zachętą dla tych, którzy się zaciągną do rosyjskiej armii Wiadomości
Putin z atrakcyjną zachętą dla tych, którzy się zaciągną do rosyjskiej armii

Władimir Putin podpisał w sobotę ustawę umożliwiającą umorzenie mężczyznom walczącym na Ukrainie i ich żonom zaległych kredytów do wysokości 10 mln rubli (92 tys. euro). Czy będzie sukces?

Niewiarygodna sytuacja w Lillehammer. Skoczek zepchnięty z belki Wiadomości
Niewiarygodna sytuacja w Lillehammer. Skoczek zepchnięty z belki

Podczas kwalifikacjach przed sobotnim konkursem Pucharu Świata w Lillehammer, Norweg Kristoffer Eriksen Sundal ruszył z belki startowej, mimo że nie świeciło się zielone światło do startu. Skoczek został zepchnięty przez zjeżdżającą platformę reklamową.

IKEA Polska nominowana do Biologicznej Bzdury Roku gorące
IKEA Polska nominowana do "Biologicznej Bzdury Roku"

Tytuły Biologicznej Bzdury Roku przyznaje popularyzujący naukę biolog i bloger prowadzący blog „To tylko teoria” Łukasz Sakowski. Dziś ogłosił nominację dla IKEA Polska.

Orban zaprosił Netanjahu. Gwarantuje mu nietykalność z ostatniej chwili
Orban zaprosił Netanjahu. Gwarantuje mu nietykalność

Premier Węgier Viktor Orban potępił w piątek decyzję Międzynarodowego Trybunału Karnego o wydaniu nakazu aresztowania Benjamina Netanjahu. Zapowiedział też zaproszenie go do Budapesztu i zagwarantował mu nietykalność.

Przesiedleńcy niemieckiego pochodzenia, w odróżnieniu od imigrantów, dobrze się w Niemczech integrują z ostatniej chwili
Przesiedleńcy niemieckiego pochodzenia, w odróżnieniu od imigrantów, dobrze się w Niemczech integrują

W 2020 roku 21,9 mln z 81,9 mln mieszkańców Niemiec miało pochodzenie migracyjne. Z czego 62 procent urodziło się poza granicami Niemiec, a 38 procent przyszło na świat w Niemczech jako potomkowie migrantów pierwszej generacji...

Cyklon Bert sieje spustoszenie w Europie. Tysiące ludzi odciętych od świata Wiadomości
Cyklon Bert sieje spustoszenie w Europie. Tysiące ludzi odciętych od świata

Jak powiadomiła agencja Reutera potężny cyklon, który przechodzi nad, Europą, pozbawił prądu dziesiątki tysięcy domów, gospodarstw rolnych i firm w Irlandii i Wielkiej Brytanii.

Świetne informacje dla narciarzy! W Polsce ruszyły już pierwsze wyciągi Wiadomości
Świetne informacje dla narciarzy! W Polsce ruszyły już pierwsze wyciągi

Amatorzy białego szaleństwa mogą już w ten weekend zacząć sezon narciarski. W Beskidach rano ruszyła stacja narciarska na Białym Krzyżu. Otwarto też stoki w Tyliczu w Beskidzie Sądeckim i UFO w Bukowinie Tatrzańskiej.

Nie żyje policjant postrzelony na warszawskiej Pradze z ostatniej chwili
Nie żyje policjant postrzelony na warszawskiej Pradze

Jak poinformowała TV Republika, ratownikom nie udało się uratować życia rannego w akcji na warszawskiej Pradze policjanta.

Reuters: Ukraina straciła ponad 40 proc. zajętych terytoriów w obwodzie kurskim z ostatniej chwili
Reuters: Ukraina straciła ponad 40 proc. zajętych terytoriów w obwodzie kurskim

Ukraina straciła ponad 40 procent terytorium w rosyjskim regionie Kurska, które szybko zajęła w sierpniowej niespodziewanej ofensywie, ponieważ siły rosyjskie przeprowadziły fale kontrataków - poinformowało w sobotę źródło wojskowe w sztabie generalnym Ukrainy, cytowane przez agencję Reuters.

REKLAMA

Gloria Artis dla Haliny Łabonarskiej, Lecha Makowieckiego i Jerzego Zelnika [sylwetki odznaczonych]

Dzisiaj w siedzibie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego odbyła się uroczystość wręczenia nagród Gloria Artis przez Premiera Piotra Glińskiego Halinie Łabonarskiej, Lechowi Makowieckiemu i Jerzemu Zelnikowi
 Gloria Artis dla Haliny Łabonarskiej, Lecha Makowieckiego i Jerzego Zelnika [sylwetki odznaczonych]
/ screen YouTube
Halina Łabonarska jest wybitną aktorką, występującą przede wszystkim w teatrze. Debiutowała na scenie Teatru Nowego w Łodzi (1969), a następnie związała się z zespołem Izabelli Cywińskiej, z którym występowała w teatrach w Kaliszu i Poznaniu. W tym okresie stworzyła wiele ról pierwszoplanowych, które przyniosły jej uznanie, zostały zauważone przez krytykę oraz przyczyniły się do uformowania jej dojrzałego aktorskiego stylu. Były wśród nich m.in. Wróżka w Wyzwoleniu Stanisława Wyspiańskiego (1970, reż. Maciej Prus), Barbara Niechcicowa w Nocach i dniach wg Marii Dąbrowskiej (1971, reż. Izabella Cywińska), Joanna w Domu kobiet Zofii Nałkowskiej (1971, reż. Izabella Cywińska), Polly w Operze za trzy grosze Bertolta Brechta (1974), Nastia w Na dnie Maksima Gorkiego (1974), Spika Tremendosa w Onych Stanisława Ignacego Witkiewicza (1975). Od 1977 r. pracuje na scenach warszawskich. Wśród wielu ważnych ról tego okresu warto wymienić m.in. Idalię w Fantazym Słowackiego (1980), Babę w Pieszo Sławomira Mrożka w reż. Jerzego Jarockiego (1981), czy Matkę w Zwiastowaniu Paula Claudela (2012). Obecnie związana jest z Teatrem Dramatycznym m.st. Warszawy, gdzie występuje m.in. w roli tytułowej w Wizycie starszej pani Friedricha Dürrenmatta w reż. Wawrzyńca Kostrzewskiego (2016).

W filmie debiutowała wybitną rolą Anki w "Aktorach prowincjonalnych" Agnieszki Holland (1979). Późniejsze jej występy ekranowe były mniej eksponowane, choć należy też przypomnieć kilka wybitnych kreacji w Teatrze Telewizji, m.in. w adaptacjach dramatów Antoniego Czechowa.
Uczestniczyła również w wielkich koncertach w Poznaniu w cyklu Verba sacra pt. Modlitwy katedr, gdzie prezentowała m.in. teksty Jana Pawła II. Jest laureatką wielu nagród teatralnych, w tym ostatnio Nagrody im. Ireny Solskiej, przyznawanej przez polską sekcję Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyki Teatralnej (2015).

Lech Makowiecki ur. 1954 poeta, autor tekstów, kompozytor, muzyk, scenarzysta i felietonista. Karierę muzyczną rozpoczął w 1978 r„ w znanym zespole country rockowym Babsztyl, występując jako wokalista, gitarzysta i mandolinista. W 1985 wraz z zespołem Babsztyl zdobył Złoty Pierścień (główną nagrodę) na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. W 1986 założył i został liderem zespołu eastern country Zayazd z którym nagrał 5 płyt. W 2008 L. Makowiecki wygrał konkurs na scenariusz serialu o wysiedleniach w czasie II wojny światowej. Jest autorem scenariusza musicalu Mickiewicz wystawionego w Gliwickim Teatrze Muzycznym oraz kilku odcinków edukacyjno- rozrywkowego programu telewizyjnego Ostatni Zayazd. Z okazji obchodów jubileuszu 600- lecia bitwy pod Grunwaldem napisał musical Grunwald, który zaprezentowany w Olsztynie.

W ramach działalności solowej nagrał dwie płyty wpisujące się w nurt poezji śpiewanej z gatunku bardów. Płyty te skupione są na tematyce patriotycznej i historii polski z okresu II wojny światowej, jednocześnie będąc mocno osadzonymi we współczesności.

Ostatnio ukazały się dwie autorskie płyty: „Katyń 1940”( 2010), Ostatni list. Ballady Lecha Makowieckiego” (2010 r.) „Patriotyzm” (2011) oraz „Obudź się Polsko” (2012 r.). Ta ostatnia płyta jest kontynuacją poprzednich „historycznych” płyt i podobnie, jak wcześniejsze albumy ma edukować i uwrażliwiać słuchacza na dzieje naszego kraju, odbudowywać zręby Patriotyzmu, przestrzegać przed zagrożeniami współczesnego świata i ukazywać drogę rozwoju w oparciu o naszą Tradycję i uniwersalne prawa Dekalogu. Ogromne zróżnicowanie stylów muzycznych tych premierowych utworów, od ballad partyzanckich, przez sacrosongi, hymny ojczyźniane po stadionowe "hity" i "harleyowskiego" rocka, odzwierciedla różnorodność samych Polaków, których niezależnie od wieku, temperamentu i upodobań powinno łączy jedno -miłość do Ojczyzny.

Artysta, sformatowany na polską tradycję, kulturę i edukację historyczną młodego pokolenia wydał również tomiki wierszy: „PRO PUBLICO BONO" i "JA TU ZOSTAJĘ".

Jerzy Zelnik na scenie debiutował w 1968 r. w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, z którym związany był przez dwa kolejne lata. Od 1970 r. związany był z teatrami warszawskimi, przede wszystkim Teatrem Powszechnym. Występował także na wielu pozawarszawskich scenach. Przez długi czas jego liczne role teatralne, filmowe i telewizyjne pozostawały w cieniu wybitnej kreacji Ramzesa, którą stworzył w filmie Faraon (1966) Jerzego Kawalerowicza jeszcze przed ukończeniem studiów. W jego dorobku warto pamiętać o przede wszystkim o rolach z klasycznego repertuaru. Wśród nich m.in. Lizandrze ze Snu nocy letniej Shakespeare’a w reż. Konrada Swinarskiego (1970), występie w Złotej Czaszce Słowackiego w reż. Ryszarda Peryta (1974), Razumowie w Spiskowcach wg Conrada w reż. Zygmunta Hübnera (1980), Trigorinie w Dziesięciu portretach z Czajką w tle w reż. Jerzego Grzegorzewskiego (1990), czy roli tytułowej w Don Juanie Moliera w reż. Marcina Jarnuszkiewicza (2008). Z ról ekranowych – oprócz Faraona – należy przypomnieć m.in. Piłata i innych (1971), Dzieje Grzechu (1975), Tańczącego jastrzębia (1977), Pismaka (1984), Chopina. Pragnienie miłości (2002), czy Smoleńsk (2016), a także liczne role w serialach oraz Teatrze Telewizji.

Dopełnieniem aktywności artystycznej Jerzego Zelnika było sprawowanie funkcji dyrektora Teatru Nowego im. Kazimierza Dejmka w Łodzi w latach 2005-2007. W ostatnich latach Jerzy Zelnik dużo uwagi poświęca też reżyserii (debiutował w tej roli w 2002 r. w Teatrze im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku), a zwłaszcza sztuce recytacji, której jest niezrównanym mistrzem.
 


 

Polecane
Emerytury
Stażowe