Arbitraż to dziś w zasadzie martwa instytucja, dlatego NSZZ "Solidarność" proponuje zmianę przepisów
W ostatnich latach przeprowadzono zaledwie kilka takich spraw. Dlatego Solidarność proponuje zmianę przepisów, która pozwoliłaby ożywić arbitraż z korzyścią tak dla pracowników, jak i pracodawców.
/ Fotolia
Zagadnienie arbitrażu gospodarczego było dyskutowane na autonomicznym (bez udziału strony rządowej) posiedzeniu zespołu ds. prawa pracy Rady Dialogu Społecznego.
Jak argumentowała ekspertka Solidarności Magdalena Rycak, przede wszystkim należy „arbitraż wyprowadzić z sądów i wprowadzić go do Wojewódzkich Rad Dialogu Społecznego lub do RDS, gdy w grę wchodziłyby spory obejmujące więcej niż jeden zakład pracy”.
Bez sędziów
Kolejna kwestia dotyczy listy arbitrów, którą powinna prowadzić Rada. To, kto mógłby zostać arbitrem, zależałoby od ustalenia stron, a więc związków zawodowych i pracodawców, ale sędziowie zawodowi powinni być z tego grona wyłączeni.
Jak podkreślała ekspertka związku, dziś sędziowie dominują nad tym, z założenia odformalizowanym, postępowaniu.
Według propozycji, po zmianach arbitrzy byliby powoływani spoza grona zawodowych sędziów, w następstwie porozumienia stron. Gdyby do takiego porozumienia nie doszło, arbitrzy mogliby być wskazywani przez RDS. Szczegółowy tryb ich powoływania, zasady prowadzenia spraw w arbitrażu, wynagradzania itd. powinny być uregulowane w rozporządzeniu.
Wyjść? Czy zostać? Oto jest pytanie!
Punktem, który w dyskusji wzbudził najwięcej kontrowersji, była propozycja Solidarności, aby orzeczenie kolegium arbitrażowego wiązało obie strony sporu. Nie byłoby natomiast obowiązku decydowania się na arbitraż. Gdyby któraż ze stron go nie chciała, spór byłby rozstrzygany na zwykłej drodze sądowej. Jednak gdyby do niego doszło, orzeczenie byłoby wiążące.
– Dziś problemem jest to, że w dowolnym momencie można się z arbitrażu wycofać, są też problemy z wyegzekwowaniem orzeczenia. Chodzi zatem o to, by sytuacja w arbitrażu była analogiczna do wyroku sądu, także co do jego wykonalności – mówiła Magdalena Rycak.
Druga z propozycji Solidarności dotyczyła pracowników, którzy nie mogą strajkować, a wchodzą w spór z pracodawcą. Zamiast strajku korzystaliby z obowiązkowego arbitrażu. Wystarczyłoby, że o arbitraż wystąpiła jedna ze stron. Wtedy druga też musiałaby do niego przystąpić.
Anna Grabowska
Cały artykuł w najnowszym numerze "TS" (19/2017) dostępnym w wersji cyfrowej tutaj
#REKLAMA_POZIOMA#
Jak argumentowała ekspertka Solidarności Magdalena Rycak, przede wszystkim należy „arbitraż wyprowadzić z sądów i wprowadzić go do Wojewódzkich Rad Dialogu Społecznego lub do RDS, gdy w grę wchodziłyby spory obejmujące więcej niż jeden zakład pracy”.
Bez sędziów
Kolejna kwestia dotyczy listy arbitrów, którą powinna prowadzić Rada. To, kto mógłby zostać arbitrem, zależałoby od ustalenia stron, a więc związków zawodowych i pracodawców, ale sędziowie zawodowi powinni być z tego grona wyłączeni.
Jak podkreślała ekspertka związku, dziś sędziowie dominują nad tym, z założenia odformalizowanym, postępowaniu.
Według propozycji, po zmianach arbitrzy byliby powoływani spoza grona zawodowych sędziów, w następstwie porozumienia stron. Gdyby do takiego porozumienia nie doszło, arbitrzy mogliby być wskazywani przez RDS. Szczegółowy tryb ich powoływania, zasady prowadzenia spraw w arbitrażu, wynagradzania itd. powinny być uregulowane w rozporządzeniu.
Wyjść? Czy zostać? Oto jest pytanie!
Punktem, który w dyskusji wzbudził najwięcej kontrowersji, była propozycja Solidarności, aby orzeczenie kolegium arbitrażowego wiązało obie strony sporu. Nie byłoby natomiast obowiązku decydowania się na arbitraż. Gdyby któraż ze stron go nie chciała, spór byłby rozstrzygany na zwykłej drodze sądowej. Jednak gdyby do niego doszło, orzeczenie byłoby wiążące.
– Dziś problemem jest to, że w dowolnym momencie można się z arbitrażu wycofać, są też problemy z wyegzekwowaniem orzeczenia. Chodzi zatem o to, by sytuacja w arbitrażu była analogiczna do wyroku sądu, także co do jego wykonalności – mówiła Magdalena Rycak.
Druga z propozycji Solidarności dotyczyła pracowników, którzy nie mogą strajkować, a wchodzą w spór z pracodawcą. Zamiast strajku korzystaliby z obowiązkowego arbitrażu. Wystarczyłoby, że o arbitraż wystąpiła jedna ze stron. Wtedy druga też musiałaby do niego przystąpić.
Anna Grabowska
Cały artykuł w najnowszym numerze "TS" (19/2017) dostępnym w wersji cyfrowej tutaj
#REKLAMA_POZIOMA#
