Męskie (choć nie niekobiece) Granie
.
Coverowa supergrupa
W tym roku Męskie Granie odwiedza 7 miast: Poznań, Wrocław, Katowice, Gdynię, Kraków, Warszawę oraz 28 sierpnia Żywiec, w którym koncert co roku hucznie wieńczy cykl. Na każdym przystanku trasy można zobaczyć nieco inny zestaw artystów i repertuar, zawsze występuje też lokalny artysta. Od 2014 roku stałym punktem w każdym mieście jest występ Orkiestry Męskie Granie, którą tworzy prawdziwy tygiel stylistyczny artystów, składający się z około dziesięciu muzyków – każdy z innego muzycznego świata. Co roku skład grupy jest różny, a dodatkowo na scenę na poszczególne koncerty zapraszani są goście specjalni – na tegorocznej trasie są to m.in. Arkadiusz Jakubik, Jan Borysewicz, Kev Fox, Miuosh, Wojciech Waglewski czy Małgorzata Ostrowska. Repertuar, poza nowym singlem na każdą trasę, który ją promuje, to znane z przeszłości polskie utwory w nowych aranżacjach, wyjątkowe covery najbardziej znanych polskich utworów wszechczasów. Na czele Orkiestry w tym roku stanęły trzy charyzmatyczne osobowości: Brodka, Ørganek i Rogucki, frontman zespołu Coma. Tegoroczny skład przygotował aranżacje utworów takich legend polskiej muzyki jak: Lombard, Kazik, Maanam, Republika czy Hey.
Niezwykłe połączenia artystyczne
Na koncertach Męskiego Grania zawsze występują artyści, którzy najlepiej oddają ideę tego projektu: różnorodni, poszukujący indywidualnego języka, eksperymentujący, a przede wszystkim otwarci na zaskakujące kolaboracje ponad muzycznymi podziałami. Na scenach tej koncertowej trasy spotykają się artyści od Lecha Janerki, Dezertera, Hey, Kultu czy Acid Drinkers przez Molestę Ewenement, Fisza i Emade, Pablopavo, Dawida Podsiadłę, Brodkę czy Zamilską, po Krystynę Prońko, Halinę Frąckowiak, Felicjana Andrzejczaka, a nawet Kapelę Ze Wsi Warszawa i Kapelę Czerniakowską. Artyści na koncerty zapraszają często gości specjalnych, z którymi wykonują swoje utwory w nowych aranżacjach. Do najgłośniejszych kolaboracji wszystkich edycji Męskiego Grania należą z pewnością „Alibabki i Reggae Goście”, kiedy to szlagiery legendarnego zespołu wykonali wspólnie z Alibabkami muzycy reggae, m.in. Paprodziad, Gutek i Junior Stress oraz zespół The Bartenders. Pomysł nie wziął się znikąd, bo choć nie są kojarzone z reggae, to właśnie Alibabki uważane są za prekursorki tej muzyki w Polsce. W 1965 roku wydały album „W rytmach Jamajca Ska”, na którym wyśpiewują skoczne pieśni jamajskie stylizowane na ska. Z kolei zespół SBB – jedna z najbardziej oryginalnych rockowych grup w historii polskiej muzyki – zaprosił na scenę młodych twórców specjalizujących się w elektronice i hip-hopie. Rebeka, Włodi, HV/Noon, DJ Krime i DJ Eprom nadali progresywnemu repertuarowi śląskiej formacji nowoczesne aranżacje.
Fuzje stylów i hołdy dla legend
Poszukiwanie nowych brzmień to także domena Wojtka Mazolewskiego, jednego z najbardziej znanych na świecie młodych polskich muzyków jazzowych. Trudne do wyobrażenia połączenie eklektycznego jazzu i polskiego folkloru zaprezentował w 2016 roku, występując ze swoim projektem Wojtek Mazolewski Quintet oraz Zespołem Pieśni i Tańca „Śląsk”. Chór Zespołu „Śląsk” wykonał wraz
z muzykami Quintetu Wojtka Mazolewskiego kilka jego utworów, ale także najpopularniejszą pieśń
z repertuaru Śląska – „Kalinka”, oczywiście w jazzowej aranżacji. Podczas tegorocznej trasy Męskiego Grania Mazolewski przypomniał swój projekt Pink Freud i zaprezentował wydany 10 lat temu album „Punk Freud”. Tym razem jazzmani wystąpili wspólnie z weteranami rocka, takimi jak Tomek Lipiński, Robert Brylewski czy Tomek Budzyński. Oczywiście takie połączenia to występy jednorazowe, przygotowywane specjalnie na Męskie Granie, podobnie jak szczególnego rodzaju projekty muzyczne, tworzone z szacunku dla legend polskiej sceny. W tym roku przygotowano m.in. „Obywatel GC 2.0.”, czyli muzyczny hołd dla Grzegorza Ciechowskiego. Stworzone przez Smolika nowe wersje utworów z kultowej płyty „Tak! Tak!” zinterpretowali wokaliści – Mela Koteluk, Skubas, Błażej Król i Krzysztof Zalewski. W Katowicach natomiast odbył się koncert „Tribute to Voo Voo”, na który utwory legendy polskiej muzyki na nowo zaaranżował ceniony na świecie klarnecista i kompozytor Wacław Zimpel,
a zaśpiewali je Krzysztof Zalewski, Gaba Kulka i Czesław Mozil. W drugiej części tego koncertu na scenie pojawił się także sam zespół Voo Voo.
Wprowadzająca w błąd nazwa
Nazwa trasy koncertowej wzięła się od płyty „Męska Muzyka” Wojciecha Waglewskiego, którą nagrał ze swoimi synami Fiszem i Emade, znanymi ze stylistyki hip-hopowej. Fuzja gatunków i współpraca muzyków z różnych pokoleń – to właśnie jest sedno projektu Męskie Granie. Nazwa ewidentnie wskazuje też na element męski jako dominujący. I przez pierwsze dwie edycje wydarzenia było to rzeczywiście całkowicie męskie granie. Dyrektorem artystycznym był Wojciech Waglewski, w trasie brali udział tylko mężczyźni. Od 2013 roku, kiedy funkcję Waglewskiego przejęła Katarzyna Nosowska – najpierw sama, a potem z raperem O.S.T.R. – nazwa cyklu wprowadza nas nieco w błąd, bo kobiety stanowią silną reprezentację na koncertach Męskiego Grania. Mela Koteluk, będąca w składzie Orkiestry Męskie Granie w 2015 roku, Natalia Grosiak, która m.in. jako gość Orkiestry wykonała fenomenalną wokalizę do tematu muzycznego z legendarnego serialu „007”, Maria Peszek, Ania Rusowicz czy siostry Przybysz, nie wspominając o Kasi Nosowskiej i Brodce, to tylko nieliczne z artystów płci żeńskiej, które regularnie występują na Męskim Graniu. To, że od czterech lat trasą znów kierują mężczyźni – w 2014 i 2015 Smolik, a obecnie, podobnie jak w roku ubiegłym Ørganek – nie zmienia faktu, że panie mają na tej męskiej imprezie muzycznej dużo do powiedzenia i zaśpiewania. I nic nie wskazuje, aby miało się to zmienić.
Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (34/2017) do kupienia w wersji cyfrowej tutaj.
#REKLAMA_POZIOMA#